Мужаковский парк

Park Mużakowski

Lokalizacja: Park Mużakowski leży nad Nysą Łużycką, po obu stronach granicy Polski i Niemiec. Polska jego część znajduje się na terenie województwa lubuskiego, w powiecie żarskim, na terenie gminy Trzebiel, w mieście Łęknicy.

Nominowany przez UNESCO obszar obejmuje powierzchnię 348 ha. Po II wojnie światowej granica polsko-niemiecka podzieliła park na dwie części:

Zachodnia - 136,10 ha (wraz z zamkiem) - leży po stronie niemieckiej, na terenie miasta Bad Muskau,

Wschodnia (211,90 ha) - po stronie polskiej, w Łęknicy.

Łączy je Most Podwójny na Nysie Łużyckiej, gdzie funkcjonuje przejście graniczne. Specjalnie wyznaczona strefa buforowa, stanowiąca swoistą otulinę ochronną Parku zajmuje łącznie 1.204,65 ha.

Status prawny: własność państwowa;

Administracja odpowiedzialna za dobro: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków;

Data wpisu - 2004 rok

Park Mużakowski to jeden z najdoskonalszych przykładów europejskiej sztuki ogrodowej I połowy XIX wieku. Przez UNESCO jego wyjątkowa i uniwersalna wartość rozpatrywana jest w kategoriach tzw. "krajobrazu kulturowego".

Парк Muzakowski

Местонахождение: Мужаковский Парк расположен над Лужицкой Нисой по обеим сторонам границы Польши и Германии. Польская его часть находится на территории Любуского воеводства, в Жарском попяте на территории гмины Тшебель в городе Лекницы.

Номинированная ЮНЕСКО область охватывает территорию 348 гектар. После II мировой войны польско-немецкая граница разделила парк на две части:

Западная - 136,10 гектар (вместе с замком) - расположена на немецкой стороне, на территории города Бад Мускау.

Восточная (211,90 гектар) - по польской стороне, в г. Лекницы.

Парк соединяет Двойной мост на Нисе Лужицкой, где действует пограничный переход. Специально выделенная буферная зона, которая представляет собой своеобразную защитную зону Парка, занимает в целом 1.204,65 гектара.

Юридический статус: государственная собственность;

Дата внесения в список - 2004 год.

Мужаковский парк - это один из великолепнейших примеров европейского садового искусства 2-й половины XIXвека. Благодаря ЮНЕСКО его исключительная и универсальная ценность рассматривается в категориях так называемого «культурного пейзажа».