Свидница - костел



         

Kościoły Pokoju w Świdnicy


Nazwa dobra: Kościół Pokoju w Świdnicy

Lokalizacja: Świdnica, miasto w województwie dolnośląskim, nad Bystrzycą, w Obniżeniu Podsudeckim.

Obszar dziedzictwa kulturowego: zabytkowy Kościół Pokoju w Świdnicy, wraz z bezpośrednio przylegającą do niego posesją.

Status prawny: własność kościelna (Diecezja Wrocławska);

Administracja odpowiedzialna za dobro: Generalny i Wojewódzki Konserwator Zabytków;

Data wpisu - 2001 rok.


"Świątynia Pokoju" w Świdnicy - usytuowana jest na dawnym cmentarzu protestanckim, z dala od starej część miasta. Zbudowany w latach 1652-1654, na planie krzyża, składając się na tzw. konstrukcję szachulcowa, z bogatym wyposażeniem barokowym: empory, loże, ołtarze, ambona, polichromie. Jej ścienne i stropowe malowidła przedstawiają wizje apokaliptyczne Św. Jana Ewangelisty, herby kościelnych prominentów, oraz widoki okolicznych miasteczek i okazałych świdnickich prezydenckich. Mieści on w środku około 7500 osób.


Kościoły Pokoju są wybitnym świadectwem tolerancji religijnej okazanej ze strony austriackiej dynastii Habsburgów - katolików wobec protestanckiej ludności Dolnego Śląska, na rzecz zażegnania wieloletniego konfliktu religijnego.

W wyniku nakazów narzuconych przez ówcześnie panującą na tych obszarach monarchię, stawianie Kościołów Pokoju wymagało od budowniczych zastosowania pionierskich, kompleksowych rozwiązań konstrukcyjnych i architektonicznych, nigdy wcześniej nie praktykowanych, zwłaszcza na płaszczyźnie architektury drewnianej. Na ich zadziwiającą wyjątkowość składa się również fakt, iż pomimo powszechnego sceptycyzmu wobec trwałości i solidności wzniesionych obiektów, przetrwały one do dnia dzisiejszego.


Kościoły Pokoju noszą wyjątkowe świadectwo rozwoju szczególnego rodzaju siły politycznej w dobie siedemnastowiecznej Europy, nasyconej ogromną duchową mocą i zaangażowaniem.


Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy to największe w Europie obiekty sakralne zbudowane w konstrukcji szkieletowo-reglowej. Jednak ich wartość architektoniczna jest o wiele mniejsza od wartości jakie niosą. Obydwa na wpół drewniane protestanckie kościoły zostały wzniesione w połowie XVII wieku, po zakończeniu Wojny Trzydziestoletniej, która spustoszyła wielkie obszary Europy. Podpisując traktat pokojowy w Westfalii w 1648 roku monarcha austriacki zezwolił protestantom z Dolnego Śląska wznieść trzy "kościoły pokoju". Miały upamiętnić zakończenie wyniszczające j wojny i koniec konfliktu religijnego. Obie świątynie z założenia nie miały przypominać tradycyjnych kościołów. Miały być zbudowane przy użyciu pospolitych materiałów, a usytuowane w odległości zasięgu kuli armatniej od murów miasta.


Tak właśnie powstały dwie największe w Europie drewniano kamienne konstrukcje - "Świątynie z przekazem". Skromnie wyglądające na zewnątrz, obydwie posiadają bogato zdobione barokowe wnętrza.


"Wzruszająca w swej wymowie antywojenna symbolika - świątynie wzniesione na znak końca wojny trwającej trzydzieści lat i na znak końca religijnego sporu."