Henryk Sienkiewicz

Jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX w., laureat literackiej Nagrody Nobla w 1905 r. za całokształt twórczości.

Один из самых популярных польских писателей на рубеже XIX и XX в., лауреат Нобелевской премии в области литературы в 1905 г. за совокупность творчества.

Pochodzący ze zubożałej rodziny szlacheckiej herbu Oszyk, Sienkiewicz ukończył wydział filologiczno-historyczny, zdobywając gruntowną wiedzę z języka staropolskiego. Sławę przyniosła mu wydana w latach 1884-88 „Trylogia” – cykl powieści historycznych o Rzeczpospolitej pod koniec pierwszej i na początku drugiej połowy XVII w., obejmujący „Potop”, „Ogniem i mieczem” i „Pana Wołodyjowskiego”. W 1896 r. wydał powieść „Quo vadis”, której tłumaczenie zrobiło zawrotną karierę w Europie. Przetłumaczono ją także na japoński, arabski i esperanto. W 1900 r. Sienkiewicz ukończył kolejny bestseller – „Krzyżaków”, a pięć lat później otrzymał Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. W przemówieniu w Szwecji podkreślał, że wyróżnienie to jest szczególnie cenne dla syna Polski, która wtedy była pod zaborami Rosji, Prus i Austrii: „Głoszono ją umarłą, a oto jeden z tysięcznych dowodów, że żyje. Głoszono ją podbitą, a oto nowy dowód, że umie zwyciężać” - powiedział.

Urodził się 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej; zmarł 15 listopada 1916 r. w Vevey w Szwajcarii.

Родившийся в обедневшей дворянской семьи герба Oszyk, Сенкевич закончил историко-филологический факультет, получив обстоятельные знания в области старопольского языка. Славу ему принесла изданная в 1884-88 гг. „Трилогия” - цикл исторических романов о Речипосполитой в конце первой - в начале второй половины XVII в., состоящий из романов „Потоп”, „Огнем и мечом” и „Пан Володыевский”. В 1896 г. издал роман „Quo vadis”, перевод которого получил ошеломляющий успех в Европе. Трилогия переведена также на японский, арабский и эсперанто. В 1900 г. Сенкевич закончил очередной бестселлер - „Крестоносцы”, а спустя пять лет получил Нобелевскую премию за совокупность творчества. В своем выступлении в Швеции подчеркивал, что присуждение премии особенно ценно для сына Польши, которая тогда была поделена между Россией, Пруссией и Австрией: „Объявили ее умершей, а это - одно из многочисленных доказательств, что она жива. Объявили ее покоренной, и вот новое доказательство, что она умеет побеждать” - сказал он.
Родился 5 мая 1846 г. в Окшейской Воле; умер 15 ноября 1916 г. в г. Vevey в Швейцарии.